Depressiviteit verhoogt mogelijk de kans op artritis psoriatica

Depressieve mensen met de chronische huidziekte psoriasis zouden een verhoogde kans van 37% hebben op artritis psoriatica. Deze aandoening is een combinatie van psoriasis en de ontstekingsreuma artritis.
Volgens de onderzoekers van de University of Calgary geeft het resultaat reden tot zorg omdat depressiviteit relatief vaak voorkomt bij mensen met psoriasis. Het onderzoeksresultaat is gepubliceerd in het onderzoektijdschrift Investigative Dermatology.

Vroegtijdig vaststellen artritis psoriatica belangrijk

Hoofdonderzoeker Cheryl Barnabe geeft aan dat bij patiënten met psoriasis al langere tijd gezocht wordt naar oorzaken die mogelijk leiden tot het ontwikkelen van artritis psoriatica. Ze geeft aan dat vroege interventie voor deze groep belangrijk is.
Eerder onderzoek liet al een relatie zien tussen depressiviteit en een hoger risico op lichaamsontstekingen. Nu is specifiek gezocht of het ook geldt voor artritis psoriatica. Hiervoor bekeken de onderzoekers gegevens van ruim 70.000 psoriasispatiënten uit het Verenigd Koninkrijk.
Patiënten die vroeger depressief waren, bleken vaker artritis psoriatica te ontwikkelen.

Fysieke verandering ook oorzaak van depressiviteit

“Vaak wordt gedacht dat depressiviteit alleen een psychologisch en emotionele grondslag heeft. Dit is ten onrechte aangezien eerder ook fysieke veranderingen gevonden zijn bij depressieve mensen. Deze waren zichtbaar in biomarkers van ontstekingen in het lichaam”, legt onderzoeker Scott Patten uit. Volgens hem zou depressie een risicofactor zijn voor een reeks van chronische aandoeningen.

Ondanks het resultaat geven de onderzoekers aan dat er geen direct oorzaak-gevolg kan worden aangetoond.

Wat is artritis psoriatica?

Artritis psoriatica is een verzamelnaam voor een groep reumatische aandoeningen met een aantal gemeenschappelijke kenmerken, zoals ontstekingen in de wervelkolom, het bekken en de gewrichten van de armen of benen.

Psoriasis
Psoriasis is een chronische huidziekte. De kenmerken van de aandoening zijn een rode en sterk schilferende huid. Meestal gaat het om de huid aan de buitenkant van de ellebogen, knieën, hoofdhuid (beginnend bij de haargrens) en huidplooien. Lees het verhaal van Astrid.

Bron: Investigative Dermatology