Patiëntenverhaal percutane hartklepvervanging

De grote lichaamslagader van meneer Dijkstra is kwetsbaar; daarom kwam hij niet meer in aanmerking voor een openhartoperatie om zijn defecte hartklep te vervangen. Na een second opinion bleek er meer mogelijk. Na een ziekenhuisopname van enkele dagen is hij weer thuis en vertelt hij over de percutane hartklepvervanging.

Een slecht werkende hartklep

Toen meneer Dijkstra van zijn eigen cardioloog hoorde dat hij niet zo lang meer te leven had, schrok hij behoorlijk. Dijkstra, die de spierziekte Polymyositis heeft, zit in een rolstoel. Een progressieve ziekte, die hem al tien jaar minder mobiel maakt. Door de hoge dosis medicatie die hij moet slikken, zijn zijn aderen verzwakt en kwetsbaar.

Toen zijn aortaklep verkalkt begon te raken, werd zijn hartfunctie sterk belemmerd. De aortaklep is een belangrijke hartklep: hij moet voorkomen dat er bloed terugstroomt naar het hart vanuit de grote lichaamsslagader (aorta). “Omdat deze hartklep bij mij slecht werkte, moest het hart extra hard pompen. Dat zou mij al snel fataal worden, vertelde mijn eigen cardioloog. Ik moest mij erop voorbereiden dat ik niet lang meer te leven had.” Opereren zat er niet in. De openhartoperatie die nog altijd gangbaar is voor hartkleppen, zou meneer Dijkstra waarschijnlijk niet overleven. Die is voor kwetsbare patiënten te risicovol.

Percutane hartklepvervanging via de lies

Meneer Dijkstra had niet veel last van zijn niet goed functionerende hartklep. Waar de meeste mensen door zoiets last krijgen van kortademigheid, benauwdheid en allerlei andere klachten die samenhangen met fysieke inspanningen, zorgde de rolstoel van meneer Dijkstra ervoor dat zijn inspanningen toch al niet zo groot waren. Maar hij was er niet aan toe om zich aan het oordeel van de cardioloog over te geven.

De zoon van meneer Dijkstra stelde voor om een second opinion te laten doen. Dijkstra: “Dat vond ik een heel goed idee en zo kwam ik terecht bij een andere cardioloog. Die vertelde ons dat er nog wel mogelijkheden waren. Via mijn lies zou een nieuwe hartklep geplaatst kunnen worden. Mijn hart zou er niet voor hoeven worden opengelegd en de ingreep zou een stuk minder belastend zijn voor mij.”

Het resultaat van de hartklepoperatie

In het intakegesprek zijn alle risico’s die er niettemin verbonden waren aan de percutane hartklepvervanging, uitgebreid besproken. Dijkstra: “De keuze was voor mij helder: of de ingreep ondergaan, met alle risico’s die daaraan verbonden waren, of nog maar kort te leven hebben door niets te doen. Ik heb voor de eerste optie gekozen.”

Bij de percutane hartklepvervanging van meneer Dijkstra was een aantal medisch specialisten betrokken. Bij zo’n ingreep werken hartchirurg en cardioloog op de hartcatheterisatiekamer samen om zowel de analyse als de ingreep en nazorg te doen. Op een donderdag zou Dijkstra geopereerd worden. Op dinsdag de week erna is hij alweer thuis. “Met mijn nieuwe hartklep kan mijn hart zelfs herstellen, hebben ze mij verteld.” Dijkstra heeft er een klein wondje in zijn lies aan overgehouden. Dat is alles.

Wat is jouw ervaring met een hartklepvervanging?