Samenwerking is cruciaal in de gezondheidszorg
“Het klinkt zo logisch en gemakkelijk: ‘We moeten meer samenwerken!’ Toch is samenwerken in de praktijk vaak lastig, ook in de gezondheidszorg. Je moet elkaar weten te vinden, elkaar vertrouwen, verantwoordelijkheden durven delen. Maar ook: verantwoordelijkheden durven loslaten.
In de gezondheidszorg is samenwerking cruciaal. We worden ouder en er zijn ook méér ouderen. Veel ziektes waar mensen vroeger aan doodgingen, zijn nu goed te behandelen – het zijn ‘chronische ziektes’ geworden. Geweldige ontwikkelingen, met grote impact op onze samenleving en op de gezondheidszorg. Want wie lang zelfstandig wil en kan blijven wonen, wie chronisch ziek is maar gewoon wil meedoen, is niet gebaat bij nog meer ziekenhuisbezoekjes of losse stukjes zorg.
Stel, je hebt diabetes, een baan en bent daarnaast vrijwilliger bij je sportclub. Dan heb je geen tijd om je leven aan te passen op de zorg en om steeds naar het ziekenhuis te moeten. Dan is het belangrijk dat de zorg zich aan jou aanpast. Dat met een app je bloedwaarden automatisch naar de arts worden gestuurd, dat de optometrist om de hoek je ogen controleert, terwijl de oogspecialist in het ziekenhuis mee kan kijken, en dat de diabetesverpleegkundige via beeldbellen contact met je heeft wanneer het jou uitkomt. Dat je via een persoonlijke gezondheidsomgeving online je eigen medische gegevens overzichtelijk bij elkaar hebt en kunt delen met zorgverleners als je dat wilt. En dat je alleen naar het ziekenhuis hoeft als het echt nodig is.
Het kan allemaal en in de praktijk gebeurt het al her en der. Maar het kan meer en beter. En daarvoor is samenwerking nodig. Tussen zorgprofessionals onderling, met mantelzorgers en met de patiënt.
Ik ben trots op de pioniers die elkaar opzoeken, die nieuwe technologische mogelijkheden benutten en zo samen de zorg aanpassen aan de wensen van mensen, zo dichtbij als het kan en het liefst thuis. Zij vertrouwen elkaar, durven verantwoordelijkheden te delen. En ja, als het moet ook los te laten. Zo verbeteren zij de zorg voor mensen en helpen ze tegelijkertijd om de zorg betaalbaar te houden. Dat is niet alleen belangrijk voor patiënten, maar voor ons allemaal.”
Een gastbijdrage van Edith Schippers, minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
Reactie
Beste mijngezondheidsgids, Dat samenwerken zeer nuttig kan zijn daar weet ik dan heel veel van. Vanaf 1970, ben ik tot 2012 in het AZU-UMC-Utrecht Patient geweest. Tot 1999, ging het redelijki goed met mij daar ik vanaf mijn geboorte hersenpatient ben. Alleen zijn de problemen vanaf mijn 7e jaar ontstaan. De minister heeft het bij het juiste eind. Voor mij waren alle onderzoeken in de hand van 1 proffessor. De proffessor deed alles voor mij. Omdat ik een langdurige patient ben en altijd onder controle moet blijven, Ging ik steeds over van de ene proffessor naar de andere proffessor. Alles werd steeds door de proffessor zelf gedaan, van in de ogen kijken tot aan mijn buik waar de drain naar toegelegd is vanwege dat ik een waterhoofd heb. Ik heb heel veel artsen aan hun BUL Neurochirurg of Proffessor Neurochirurg geholpen. Normaal is dat niet erg als je als patient dan ook met respect behandeld wordt. Voor mij is mijn behandeling in het jaar 2000, voor de tweede keer in een medische mishandeling ontaard. Ik was januari 2000, weer bewusteloos geraakt, door een verstopte drain in mijn hoofd. De eerste keer dat ik medisch mishandeld ben, was een foute zet van Prof.Dr C A F Tulleke, die een leerling een reservoir en later een anticiffon tussenstuk in mijn hoofd liet zetten. Alleen dit tussenstuk moest de waterdruk in mijn hoofd maar ietsje verhogen en niet heel veel verhogen wat wel gebeurde. Na 14-dagen ben ik daarna voor de derde keer in vijf weken tijd geopereerd. Omdat alles mis ging met mijn hoofd werd ik weer geopereerd en kreeg ik een nieuwe pudenz O Mayopomp met een mediumpressurredrain eraan. Deze drain ging maar anderhalf jaar mee, toen kreeg ik weer een nieuwe drain aan mijn Pudenzpomp. Vanaf dat moment gaat alles met mijn hoofd weer goed. Tot 20 januari 2000. Mijn toenmalege huisarts maak een grote fout door niet op een telefonisch contact van mijn man te reageren, Ik wordt te laat naar het UMCU gebracht en mijn eigen specialist wordt niet ingeschakeld. Nee er wordt door de Neuroloog een inschattingsfout gemaakt omdat ik helder reageer. Ik ben 25 januari 2000, geopereerd en heb ik de BLOEDVATSCHOEF , ofwel het ANTI CHAMBER DIVICE van Dr, Erwin de Winter in mijn hoofd gekregen, die niet bij mij past. De MINISTER steld dat het mogelijk moet zijn alle diciplines in een ziekenhuis onder te brengen. Ben ik het mee eens, zij het wel dat de arts waar de patient naar toe wil dan ook echt eerlijk moet zijn. Nadat mijn eigen proffesor met pensioen ging voor mij, niet voor andere patienten, heb ik een misstap gemaakt naar een neurochirurg die geen proffessor was en is. Deze arts heeft nooit bekend gemaakt dat hij geen Proffessor was. De arts heeft wel heel veel van mij geleerd, en toch op het moment dat het jaar 2009 aanbrak, heeft de dr Neurochirurg mij dan geholpen nadat mijn Huisarts geen thuis gaf na een forse aanrijding, mij goed nakijkt maar vergeet om een extra controle voor mijn hoofd uit te voeren. Eind 2009 ga ik voor de arts zijn ogen onderuit en raak bewusteloos, maar de arts doet niets. Het is wel de BLOEDVATSCHROEF van Proffessor Erwin de Winter die weer vastloopt. En de arts, die vraagt aan mij, wat doe jij nouw? En verder reageert meneer niet. Dit is te gek voor woorden en kom ik in een ander UMC in 2013, achter de waarheid. Mevrouw U heeft een vreemd drainsysteem met schroeven. Omdat ik daar in dat UMC ook niet verder kwam, ben ik door eigen facebookmail in een UMC in het oosten van Nederland gekomen. Daar wilde de Proffessor mij wel helpen. en dan met een ruggeprik. Dat ging goed, heb er alleen maar 6-weken plezier van gehad toen zat de hele drain weer verstopt. Wilde graag terug naar de specialist, en kreeg de Huisarts geen been om op te staan. Nu ben ik veranderd van huisarts en heeft dat zeer nare gevolgen, In mijn idee, kan de patient niets meer . Toch wenst mijn Huisarts medewerking te verlenen en mag ik de zorgcoats inschakelen. Hoop dan nu in het beste ziekenhuis van Nederland te komen en dat daar alles met hoofd en buik goed gemaakt gaat worden en dat deze neurochirurg dan weer alles iin eigenhand neemt en mij zo weer wil en wenst te helpen. En dat dan alles met mijn lichaam weer een heel eind verder mag komen. Vriendelijke groet, Anja.
Plaats een opmerking