Het belang van borstreconstructie na borstkanker

Bij de bestrijding van borstkanker is borstamputatie soms onvermijdelijk. Dit is een ingrijpende verandering, zowel fysiek als mentaal. Daarbij laten jonge vrouwen ook steeds vaker preventief een of beide borsten verwijderen wanneer blijkt dat ze een sterk verhoogd risico op borstkanker hebben. Hierdoor is de vraag naar een borstreconstructie flink toegenomen.

Het positieve effect van borstreconstructie

Wetenschappers hebben de afgelopen jaren dan ook veel onderzoek gedaan naar het beperken van de negatieve effecten van deze ingreep. Niet alleen tijdens de operatie zelf, maar ook voor het leven erna. Met succes. Borstreconstructie is een van de manieren die de kwaliteit van leven voor veel vrouwen na borstkanker positief beïnvloedt. Zowel door een zo klein mogelijke verandering van het zelfbeeld als op medisch vlak. Directe reconstructie houdt in dat de amputatie gecombineerd wordt met de borstreconstructie. Bij de operatie wordt al rekening gehouden met de oprekking van de huid die nodig is. Door een geplaatste implantaat stapsgewijs met water te vullen wordt de huid opgerekt.

Veelzijdig gebruik van weefsel

Een borstreconstructie met gebruik van eigen vet en weefsel is ook mogelijk. Een van de manieren waarop dat gebeurt is met gebruik van een bloedvat uit de lies. In de lies zorgt dit vat ervoor dat het vet en de huid van bloed worden voorzien. Dat maakt het vat geschikt voor het vormen van een borst met levend weefstel dat hetzelfde gevoel geeft als de originele borst. Het is ook mogelijk weefsel uit het bovenbeen te gebruiken. Zonder verdere gevolgen voor functies van het been is het mogelijk een bovenbeenspier te verplaatsen.

Ook weefsel uit billen kan gebruikt worden voor borstreconstructie. Dit heeft ook de juiste textuur. Tot voor kort stond het gebruik hiervan te boek als risicovol door de complexiteit van de operatie. Maar nieuwe technieken zorgen ervoor dat de operatie een stuk simpeler is geworden, wat de toepassing vergroot. Wanneer het niet mogelijk is weefsel van buik, bil of been is te gebruiken, bekijken chirurgen de mogelijkheid weefsel van de rug te gebruiken in combinatie met de rugspier. Vaak is het dan wel nodig om ook een implantaat te gebruiken.

Wanneer de borst zelf is gereconstrueerd, kan met plastische chirurgie ook de tepel gereconstrueerd worden. Dat kan door een gezonde tepel te delen, als die aanwezig is. Een andere manier is de tepel te maken van aanwezige huid. De tepel kan ook worden getatoeëerd als dat allebei niet mogelijk is. Tegenwoordig is het gebruikelijk de tepelhoven op de gereconstrueerde tepel te tatoeëren, in de medische wereld dermatografie genoemd.

Wat te doen tegen littekens?

Het verplaatsen van weefsel binnen het lichaam betekent ook dat er littekens ontstaan. Deze littekens zijn met name te vergelijken met littekens van cosmetische ingrepen. Denk aan een buikwandcorrectie of een billift. Relatief onzichtbaar dus.

Plastisch chirurgen weten ze tot een minimum te beperken. Bij het verplaatsen van de bovenbeenspier ligt het litteken bijvoorbeeld in de liesplooi. En het litteken dat bij de bil ontstaat, kan zelfs in de bilplooi komen te liggen waardoor het vrijwel niet zichtbaar is. Het lukt de wetenschap dan ook steeds beter in te spelen op het gevoel van patiënten en de situatie zo goed mogelijk te verzachten. Volgens Borstkankervereniging Nederland blijkt uit onderzoek zelfs dat vrouwen bij wie een directe reconstructie plaatsvond, sneller herstelden.