Innovaties in de behandeling van Pulmonale Hypertensie (video)

Longarts Anton Vonk Noordegraaf van het VUmc praat over nieuwe behandelingen van Pulmonale Hypertensie op het gebied van medicatie en welzijn.

Video transcriptie

Wat is Pulmonale Hypertensie?

Mijn naam is Anton Vonk Noordegraaf. Ik ben afdelingshoofd van de afdeling longziekte van het VU Medisch Centrum en heb daarnaast als belangrijkste aandachtsgebied de behandeling en ook het onderzoek naar pulmonale hypertensie.

Pulmonale hypertensie is een zeldzame aandoening van de longvaten in de long, waardoor deze zich abnormaal gaan vernauwen. Als gevolg daarvan neemt de druk in de longslagader toe en daardoor heeft het hart moeite om dat bloed door de long te pompen. De symptomen van deze aandoening bestaan dan ook uit verminderd inspanningsvermogen: mensen kunnen moeilijk de trap op.

Welke innovaties zijn er op het gebied van medicatie?

Tien jaar geleden hadden we eigenlijk alleen maar een medicijn dat via een pomp toegediend kon worden. Op dit moment hebben we meer dan tien medicijnen waarvan de meeste bestaan uit pillen met relatief weinig bijwerkingen. Hierdoor is het mogelijk om patiënten te behandelen met combinaties van medicijnen waardoor niet alleen de behandeling effectiever geworden is maar ook patiëntvriendelijker.

Hoe zit het met het welzijn van de patiënt?

De innovaties zijn er dus op medicijngebied. Er zijn meer medicijnen gekomen en hebben een makkelijker toedieningsweg wat belangrijk is voor de patiënt. Maar er zijn ook innovaties op het gebied van het welzijn van de patiënt. Hoe kun je het inspanningsvermogen verbeteren? Er zijn behandelteams gevormd rondom deze patiënten. Patiënten kunnen deelnemen aan revalidatieprogramma’s. En er wordt op dit moment veel aandacht gegeven aan de behandeling van het hartfalen, of je daar middels nieuwe medicijnen verbetering kunt krijgen in de overleving van patiënten.

Pulmonale hypertensie-dokters over de gehele wereld zijn in de afgelopen tien jaar buitengewoon effectief geweest in het testen van een aantal nieuwe medicijnen. Daarvoor gebruikten ze steeds dezelfde formule: je kijkt of een patiënt meer kan lopen als je ze een nieuw medicijn geeft. De vraag is alleen of deze maat een goede maat is die past bij de beleving van de patiënt. Om die reden is de afgelopen jaren onderzoek gedaan of het mogelijk is een maat te nemen die dichter bij de beleving van een patiënt is. En dat is de tijd waarin een patiënt stabiel is en geen verslechtering bespeurt. En deze studies zijn verricht en daarbij is gebleken dat de medicijnen ook daarvoor effectief zijn.