Einzelgänger blijkt zeer creatief

Voor het eerst lijkt er bewijs gevonden dat leven in sociaal isolement een positief effect met zich meebrengt. Wetenschappers van de University at Buffalo suggereren dat een deel van de mensen dat zich bewust afzondert zeer creatief blijkt. Deze groep staat beter bekend onder de term eenling, loner of einzelgänger.

Volgens hoofdonderzoeker Julie Bowker wordt sociaal isolement vaak gezien als ongewenst en sommige onderzoeken bevestigen dat het leidt tot gezondheidsproblemen. Maar deze studie laat zien dat dit niet het geval hoeft te zijn.

Drie vormen van sociaal isolement

In haar onderzoek keek Bowker naar drie vormen van sociaal isolement zoals deze oorspronkelijk zijn gedefinieerd in de psychologie. Hierdoor kunnen drie type personen onderscheiden worden; de verlegen persoon (heeft moeite sociaal contact aan te gaan), de ontwijkende (heeft geen behoefte aan sociale interactie en vermijdt dit) en de eenling (is liever op zichzelf maar gaat wel sociale interactie aan).

Alleen zijn hoeft niet slecht te zijn

Zodra men spreekt van sociale isolatie wordt er gauw gekeken naar het ontwikkelingsaspect. Daarmee doelt men op in contact aan gaan met leeftijdsgenoten (vriendschappen sluiten) en sociale vaardigheden ontwikkelen. Bij individuen die zich afzonderen zou hier geen sprake van zijn, waardoor de focus snel komt te liggen op negatieve effecten die kunnen optreden.

Maar Bowker en haar team wilden aantonen dat alleen zijn niet slecht hoeft te zijn. Hiervoor vroegen ze circa 300 personen (tussen 19 – 31 jaar) naar hun motivatie om alleen te willen zijn. Dit zette ze af tegen een aantal factoren waaronder depressie, motivatie voor deelname aan sociale activiteit en creativiteit.

Creatief

De onderzochten werden ingedeeld in de drie typen van sociaal isolement en het bleek dat eenlingen zeer creatief zijn. Waarom het voor de overige typen niet het geval was, geeft Bowker de volgende verklaring: “Mensen die verlegen zijn of bewust sociale interactie uit de weg gaan, zijn mogelijk niet in staat tot creativiteit in de tijd dat ze alleen zijn, omdat ze overmand worden door negatieve gedachtes en emoties. Onbewust denken ze mogelijk na over het stuk sociale interactie dat ze missen.”

Dat is een aspect waar eenlingen niet of in mindere mate mee kampen. Weliswaar geven zij de voorkeur aan alleen zijn, maar daarnaast spenderen ze ook zat tijd met anderen. In die zin zouden ze minder antisociaal zijn dan de andere twee typen. “De tijd dat ze op zichzelf zijn, stelt hen in staat om creatief te zijn en nieuwe ideeën te bedenken. Denk hierbij bijvoorbeeld aan academici of singer-songwriters.”

Over de resultaten zegt Bowker dat motivatie een factor speelt. Het is belangrijk om te begrijpen waarom iemand geïsoleerd leeft en te achterhalen of hier ook positieve effecten aan kleven.