Onzichtbaarheid migraine leidt tot onbegrip
Het bewustzijn over migraine groeit. Prominente figuren spreken openlijk over hun ervaring met de ziekte en onderzoek levert veelbelovende ontwikkelingen op rondom de behandeling. Toch kent Nederland tot op heden slechts één hoogleraar migraine, en wordt er door sommige zorgprofessionals nog met dedain naar gekeken. Ook op het werk leidt migraine nog tot onbegrip en krijgen patiënten de vraag: “Is het nou nog niet over?”
Nee, is het antwoord, zegt Emile Couturier, voorzitter van de Vereniging van Nederlandse Hoofdpijncentra en neuroloog in het hoofdpijncentrum van het Boerhaave Medisch Centrum. “Migraine is een chronische aandoening. Het is geen griep waar iemand korte tijd last van heeft.” De uitdaging is dat migraine, zeker voor werkgevers, een onzichtbare aandoening is, want tijdens een aanval zijn patiënten noodgedwongen thuis. Die onzichtbaarheid resulteert in onbegrip, met bijvoorbeeld als gevolg dat personeelszaken de functie van een migrainepatiënt terugbrengt van vijf naar drie dagen in de week omdat men denkt dat iemand het werk niet aankan. Couturier: “Dat is een heel onrechtvaardige benadering, met verlies van inkomsten als gevolg.”
Openheid over migraine naar werkgever
Vandaar het vergroten van bekendheid en bewustzijn zo belangrijk is. Dat blijft echter een lastige opgave, stelt Karin van Haperen, voorzitter van Hoofdpijnnet. Patiënten kunnen zelf een grote rol spelen bij het creëren van begrip door uit te leggen wat de impact is van migraine en wat de ziekte voor hen betekent. “Een werkgever die snapt wat de achterliggende problematiek is, zal eerder openstaan voor een gesprek over mogelijke aanpassingen.” Ze geeft aan dat een werknemer die stap naar openheid over migraine echter pas kan nemen als hij zich veilig voelt om een dialoog aan te gaan. Want uit angst voor stigma lopen veel patiënten er niet graag mee te koop. Om deze patstelling te doorbreken zou Van Haperen graag zien dat werkgevers en bedrijfsartsen proactief kennis vergaren. Als een werknemer relatief vaak afwezig is zonder dat er zichtbaar iets mis is, zou men daar vragen over moeten stellen om door de schijn heen te prikken.
Kies een beroep passend bij capaciteiten
Meer communicatie zou ook misverstanden helpen wegnemen, zoals het idee dat een stressvolle baan migraine veroorzaakt en patiënten dus beter een minder zware carrière kunnen kiezen. Hoewel het, net zoals voor iedereen, goed is om een beroep te kiezen dat aansluit bij de eigen capaciteiten, wil dat niet zeggen dat iedereen met migraine bepaalde beroepen links moet laten liggen, meent Couturier. “Als je arts, docent of piloot bent, kun je niet zomaar zeggen dat je niet komt. Maar daar zijn afspraken over te maken, bijvoorbeeld met invallers. Als je dat als bedrijf goed organiseert en incalculeert, is dat heel goed te doen”, stelt de neuroloog.
‘Leg je er niet bij neer’
Uiteindelijk moet een betere, met kennis onderbouwde dialoog onnodige uitval op het werk voorkomen. Het af en toe opnemen van een ziektedag is wenselijker dan presenteïsme dat op de lange termijn kan leiden tot een burn-out. Huisartsen kunnen ook bijdragen aan uitvalpreventie door te streven naar een snellere diagnose, eventuele doorverwijzing en adequate behandeling, meent Van Haperen. Couturier voegt toe dat patiënten daarbij het heft in eigen hand mogen nemen. “Ga op zoek naar een zorgverlener die jou voldoende te bieden heeft. Dat hoeft geen hoofdpijnneuroloog te zijn, maar kan ook je huisarts of reguliere neuroloog zijn. Leg je er niet bij neer.”
Reactie
Zelfs van artsen krijg ik onbegrip (en ja gewoon van vrouwen) ik heb migraine gelinkt aan hormonen waardoor ik 3 dagen op bed lig in het donker met tevens ook overgeven, lichaam geheel uitgeput. Tevens ook GGZ niet, ik heb PMDD met migraine, dit is juist door vroegjeugd trauma.
Ik probeerde ook altijd te werken. Sumatriptan en toch maar gaan. Collega’s konden het altijd aan me zien wanneer het weer zover was. Zij waren erg met me begaan. Helaas m’n baas niet. Ooit zei hij tegen mij (terwijl het me zoveel moeite had gekost om op m’n werken te komen) dat ik zeker teveel gezopen had... Zo’n opmerking doet pijn! Emotioneel was ik door m’n migraine aanval al een emotioneel wrak en als iemand dan zoiets zegt... Ik ben weggelopen en heb daarna op m’n kamer een potje zitten janken. Later ben ik er bij hem op terug gekomen en heb ik hem uitgelegd wat dit mij deed. Gelukkig bood hij toen zijn excuses aan. Helaas gaat het nu zo slecht dat werken geen optie meer is.
Mijn werkgever vond dat ik me te vaak ziekmeldde, terwijl ik de meeste aanvallen toch probeerde te blijven werken. Ik kreeg steeds te horen dat ik er wat aan moest doen. Maar doorlezen wat ik er allemaal al aan had gedaan, nee, dat deden ze niet. Of ik wel wist hoeveel het kostte als ik ziek was. Ze uitleggen wat een migraineaanval inhoudt hielp ook niet, ze wilden er niet naar luisteren. Ik moest er maar wat aan doen, anders werd ik ontslagen. Ik werd zelfs naar een psycholoog gestuurd, omdat het wel psychisch zou zijn (aanstellerij vonden ze het). Als ik te ziek was om te komen, werd ik gebeld, dat ik toch moest komen. Werkgevers willen echt niet altijd met je meedenken en/of naar je luisteren.
ik heb jaren geleden bij philips gewerkt in eindhoven.ik had veel last van hevige migraine aan vallen de baas toendertijd vond het maar aan stellerij uiteindelijk hebben ze mij zo gepest dat ik ontslag heb gevraagt ze speelde het ook uit tegen mijn zoon die ook bij filips werkte,zodat hij uit angst hun gelijk gaf ik vind het erg laf van hun, ik ben nu inmiddels 84 jaar maar ik kan het niet vergeten ,hoe dit allemaal is gegaan, vriendelijke groeten helena
Plaats een opmerking