Patiëntenverhaal alcoholverslaving

Ans de Vries verloor enkele dierbaren, maar had niemand om erover te praten. Er was veel stress op haar werk en ook dat kon ze niet bespreken. Ze bleef maar doorgaan en ontwikkelde een alcoholverslaving.

Symptomen van Ans’ alcoholverslaving

Ans vertelt: “Ik ben nogal perfectionistisch ingesteld en bleef maar doorwerken, zonder me te uiten. Maar de combinatie van alle emoties, de stress en het niet kunnen uiten, maakte me psychisch kapot. Toen ben ik mijn problemen gaan verdrinken.” De alcoholverslaving is er in tien jaar tijd langzaam ingeslopen. Ze ging steeds meer drinken en deed dat ook stiekem. Haar man Jan vertelt dat het op een gegeven moment niet meer te doen was: “Ze werkte uiteindelijk niet meer, kwam haar bed niet meer uit en at niet meer. Ze dronk alleen nog maar. Ik moest natuurlijk ook naar m’n werk en kon het dus niet altijd tegenhouden. Soms vond ik de drank ergens verstopt, maar als ik het weggooide werd ze boos.” Het drinken moest echt stoppen.

Hulp bij het stoppen met de alcohol

Ans werd steeds magerder en door haar alcoholverslaving werd ze een gevaar voor zichzelf: ze was zichzelf aan het dooddrinken. Jan besloot uiteindelijk de huisarts te laten komen om haar op te laten nemen. “Dat was best een moeilijke beslissing. Maar ik ben ontiegelijk blij dat ik hard heb ingegrepen in Ans via de rechterlijke macht heb laten opnemen.” Dat betekent dat ze via een rechter gedwongen in een Korsakovkliniek werd opgenomen. Ans was blij met de professionele behandeling. “Ik was zo ver heen, dat ik zelfs blij was om naar de kliniek te mogen gaan. Ik had eindelijk rust. Door die rust en het vertrouwen ben ik er weer bovenop gekomen.”

De periode van het afkicken en verder…

Ze zou een half jaar worden opgenomen. Maar omdat het goed ging, mocht ze al na drie maanden weer naar huis. “Voor alle zekerheid wilde ik nog wel een jaar onder controle blijven.” Ze is enorm blij dat het probleem is opgelost en is een stuk rustiger geworden. In het begin had ze af en toe nog last van een terugval, maar nu is ze alweer bijna drie jaar van de alcoholverslaving af. Haar man vindt het een wonder dat ze helemaal genezen is. En nog altijd zijn ze bij elkaar! Ans: “Liefde overwint alles, met een beetje hulp van hierboven. Ik voel me als herboren en heb mezelf weer teruggevonden. Dankzij mezelf, maar zeker ook dankzij de hulpverleners van de kliniek!”