Blijf op de hoogte

Leven met een constante suis: “Een ander kan zich er niets bij voorstellen”

2007 was een chaotisch jaar voor Ina Poppen. Haar man kreeg een ongeluk, er stond een verhuizing op de planning en de start van een nieuwe baan. Gebeurtenissen die een hoop spanningen met zich meebrachten. Het leidde tot een suis in haar oor, die niet meer wegging. Tinnitus als gevolg van stress.

Tinnitus

Een aantal weken lang hoopte ze nog dat het weg zou ebben. Maar niets bleek minder waar te zijn. Het suizen bleef en bezorgde haar slapeloze nachten. Na enkele onderzoeken in het ziekenhuis, kwamen de diagnoses ziekte van Ménière en tinnitus naar boven.

Ontwijken van drukke ruimtes

Ina kreeg medicatie voor de duizelingen en een zogenoemde ruismaskeerder. Dit apparaat onderdrukt de suizen en zorgde ervoor dat ze beter kon slapen. Maar haar werk achter de balie kon ze niet meer uitoefenen. “Het kostte me enorm veel energie om in alle drukte mensen te verstaan. Ik werd er moe van en hierdoor kon ik niet goed meer communiceren. Uiteindelijk kreeg ik dan ook een nieuwe functie in de backoffice.”

Ook verjaardagen of radiomuziek op de achtergrond werden moeilijk voor haar. “Ik probeer drukke ruimtes dan ook zoveel mogelijk te ontwijken”, aldus Ina. “Wanneer iemand me roept, kan ik niet goed plaatsen waar het geluid precies vandaan komt. Als visite ben ik dan ook vaak stil en geen drukke prater. In dit soort situaties vind ik het lastig om iemand te kunnen verstaan. Een-op-eencontact gaat me daarentegen wel goed af.”

Leven voortzetten

Toch probeert ze haar oude leven zo veel mogelijk voort te zetten. Zo werkt ze 32 uur per week bij de gemeente en is sinds kort als weddingplanner begonnen. “Wanneer ik naar een restaurant ga, vraag ik altijd of ik een rustige tafel kan krijgen. Het liefst één aan de zijkant, zodat ik het minste last heb van geluiden om me heen. En ’s avonds wanneer ik thuis ben, probeer ik gewoon televisie te kijken. Alleen kan ik me nog weleens ergeren aan de achtergrondmuziek bij praatprogramma’s, waardoor ik de gasten niet kan verstaan. ”

Positieve blik

Van kennissen hoorde ze over iemand met eenzelfde ruis die zelfmoord wilde plegen. Ina: “Ik kan me dit heel goed voorstellen. Het is zo vervelend, die constante piep in je oor. Een ander kan zich hier niets bij inbeelden, enkel mensen die het zelf meemaken. Bovendien zie je niets van de buitenkant, wat het nog lastiger maakt. Maar ik probeer altijd positief te blijven en te kijken naar wat nog wel kan. Met negatieve gedachten heb je immers alleen jezelf.”

Gerelateerde artikelen

Wanneer u toe bent aan het gaan dragen van een hoortoestel dan zijn er wel wat dingen die u van tevoren wilt weten. Dat lijkt ons niet meer dan logisch…

In 2013 kreeg Nanouk (21) de diagnose bijnierschorsinsufficiëntie (ziekte van Addison). Ze was toen 14 jaar. Er gingen heel wat jaren aan vooraf voordat bij haar de juiste diagnose werd…

Iedereen die lang genoeg leeft, zal op den duur te maken krijgen met een slecht gehoor. De haarcellen in het slakkenhuis van het oor worden gedurende iemands leven zwaar belast,…

Wie denkt aan hoortoestellen zal niet meteen stilstaan bij het wonderlijke stukje techniek dat dit eigenlijk is. Ondanks de spectaculaire ontwikkeling van het apparaat door de eeuwen heen, is haar…

Het cochleair implantaat maakt een snelle ontwikkeling door, voornamelijk als gevolg van voortschrijdende technologie. Tegelijkertijd blijkt het hulpmiddel ook te helpen bij bepaalde gevallen van tinnitus. Tijd om contact te…

Reactie

Plaats een opmerking

Onthoudt mijn naam en e-mailadres in de browser voor de volgende keer dat ik een opmerking plaats.