Aderlatingen bij ijzerstapelingsziekte minder dankzij medicatie

Een pil kan het aantal jaarlijkse aderlatingen voor patiënten die lijden aan ijzerstapelingsziekte aanzienlijk verlagen. Dat schrijven onderzoekers van het Maastricht UMC+ in het vaktijdschrift Gastroenterology. Een vermindering van het aantal aderlatingen bespaart patiënten onwenselijke bijwerkingen (zoals moeheid en flauwvallen) en het ongemak van de procedure. De Maastrichtse wetenschappers onderzochten de effectiviteit van een medicijn dat normaliter wordt gebruikt voor de behandeling van refluxklachten, zure oprispingen en maagzweren.

Minder aderlatingen

De Maastrichtse onderzoekers volgden een jaar lang dertig patiënten met ijzerstapelingsziekte. De helft van de groep kreeg een protonpompremmer toegediend, de andere helft een placebo. Het medicijn bleek er uiteindelijk voor te zorgen dat patiënten gemiddeld nog maar één keer per jaar een aderlating moesten ondergaan, tegenover voorheen vijf aderlatingen per jaar. Koek: “Het medicijn biedt in potentie een betere kwaliteit van leven voor patiënten en opent de weg naar een mogelijke nieuwe therapiestandaard, waarbij de patiënt meer behandelkeuzes worden geboden dan enkel regelmatig aderlaten.”

Alternatieve toepassing

Om het ijzergehalte in het lichaam te verlagen is aderlating de meest gangbare therapie, waarbij patiënten meerdere keren per jaar ongeveer een halve liter bloed moeten afstaan. “Omdat er geen remedie is voor ijzerstapeling, moeten patiënten deze procedure de rest van hun leven voortzetten”, zegt hoofdonderzoeker en MDL-arts dr. Ger Koek van het Maastricht UMC+. “Vanwege ongemak en bijwerkingen is het wenselijk het aantal aderlatingen tot een minimum te beperken.” Medicatie die wordt geclassificeerd als ‘protonpompremmer’ en normaliter wordt ingezet bij refluxklachten, zure oprispingen en maagzweren blijkt uitkomst te kunnen bieden.

IJzerstapelingsziekte

IJzerstapelingsziekte is een erfelijke aandoening. Patiënten nemen bij deze ziekte te veel ijzer op in het lichaam. Dit wordt ook wel hemochromatose genoemd. Als dat te laat wordt ontdekt of onbehandeld blijft kan dat ernstige schade geven aan diverse organen. Onder andere de lever, hart en alvleesklier kunnen aangetast worden. De genetische afwijking die deze aandoening veroorzaakt komt bij ongeveer 1 op de 300 mensen voor. Hiermee is het één van de meest voorkomende genetische aandoeningen bij de mens. Niet iedereen ondervindt even veel hinder ervan in het dagelijks leven.

Bron: Maastricht UMC+