Het plaatsen van een knieprothese

Jaarlijks worden in Nederland vele duizenden knieprothesen geplaatst. Wanneer mensen last hebben van versleten knieën kan het vervangen van het beschadigde kniegewricht door een kunstknie uitkomst bieden. Dat gold ook voor
Liesbeth Oorthuys (76). Toen zij in toenemende mate last van haar knieën begon te krijgen, verwees haar huisarts haar naar de afdeling orthopedie van het ziekenhuis, waar foto’s werden gemaakt. “Uit de foto’s bleek dat beide knieën ernstig versleten waren. De chirurg zei: ‘Waar beginnen we, links of rechts?’”

Eerst links

Ze koos ervoor eerst een operatie aan haar linkerknie te ondergaan, omdat dat betekende dat ze eerder weer zou kunnen autorijden. In een automaat is immers alleen het rechterbeen nodig om het gas en rempedaal te bedienen. “Dat scheelt anderhalve maand in vrijheid van beweging. Bij de rechterknie duurt het minstens drie maanden, dus twee keer zo lang, voor je die weer kunt gebruiken met autorijden.” Uiteindelijk werd de operatie gepland in de zomer van 2017.

Een kunstof mal op maat

Voorafgaand aan de operatie werd een MRI-scan gemaakt van de knie. Deze werd vervolgens naar de Verenigde Staten gestuurd. Daar werd op basis van de scan een zogeheten 3D-zaagmal – een kunststof mal op maat – gemaakt, die gebruikt werd bij de operatie. Aan de hand van deze mal kon de orthopedisch chirurg voorafgaand aan de ingreep al besluiten waar de knieprothese precies moest worden geplaatst. Dit is een essentieel onderdeel van het proces, want het is van groot belang dat een knieprothese op exact de juiste plek geplaatst wordt. Zelfs een zeer kleine afwijking kan al een negatieve invloed hebben op het gebruik van de knie en de levensduur van de prothese.

Op naar de rechterknie

De operatie viel Liesbeth erg mee, vertelt ze. Ze verbleef na afloop anderhalve dag in het ziekenhuis. Daarna ging ze een aantal dagen naar de revalidatieafdeling, waar ze oefeningen deed met een fysiotherapeut. Een kleine week na de operatie mocht ze weer naar huis. “In het begin was het wat lastig voortbewegen thuis, maar dat weet je van tevoren.” Thuis deed ze oefeningen die ze van de fysiotherapeut uit het revalidatiecentrum had gekregen. Later ging ze ook tweemaal in de week naar fysiotherapie. Na anderhalf tot twee maanden reed ze weer auto in een automaat, na goedkeuring van het ziekenhuis en in overleg met de verzekeringsmaatschappij. Het duurde echter nog de nodige weken met veel oefeningen voordat alles weer enigszins soepel ging, zegt Liesbeth. “Nu de operatie aan mijn linkerknie is geslaagd, wordt ook het kniegewricht van mijn rechterknie vervangen. Ik was onlangs bij de orthopedisch chirurg en het proces voor de operatie is nu in gang gezet.”