Vrouwenbesnijdenis, hoe staat Nederland ervoor?

Vrouwelijke genitale verminking is de term die gebruikt wordt voor vrouwen- of meisjesbesnijdenis. Wereldwijd zijn er tussen de 100 en 140 miljoen vrouwen besneden, waarvan in Nederland 30.000. Sinds de jaren 90 heeft Nederland te maken met immigranten uit Afrikaanse landen waar vrouwenbesnijdenis veelvoorkomend is.

Er lopen 3 miljoen meisjes de kans besneden te worden, waarvan 40 á 50 in Nederland. Deze kans wordt realistisch wanneer ze hun land van herkomst bezoeken. Er zijn geen aanwijzingen dat in Nederland het verschijnsel van vrouwenbesnijdenis voorkomt.

Voorlichting over meisjesbesnijdenis

Expertisecentrum gezondheidsverschillen Pharos is door de overheid aangewezen als landelijk kenniscentrum meisjesbesnijdenis. Diana Geraci, VGV projectleider, vertelt waarom de Nederlandse aanpak werkt: “We hebben hier een goede keten neergezet van preventie, signalering en wetshandhaving. De crux is samenwerking tussen alle partijen, waarbij de betrokkenheid van sleutelpersonen uit de gemeenschappen zelf cruciaal is.”

Deze sleutelfiguren zijn getraind om voorlichting te geven, bijvoorbeeld over gezondheidsgevolgen van vrouwenbesnijdenis, waar je terecht kunt voor gezondheidsklachten of reconstructies, en de strafbaarheid in Nederland. Zij zijn onmisbaar om een attitudeverandering binnen de gemeenschap zelf tot stand te brengen.

Ketenbenadering van vrouwenbesnijdenis

Deze ketenbenadering is internationaal bekend als de Dutch Chain Approach. Zo is er ook vanuit het buitenland interesse voor de ‘verklaring tegen meisjesbesnijdenis’ die ondertekend is door het ministerie van Justitie en VWS. Deze verklaring wordt door jeugdverpleegkundigen gegeven aan families die op vakantie gaan naar het land van herkomst. Zij kunnen dit als argument gebruiken naar familie toe, om te tonen dat vrouwenbesnijdenis in Nederland strafbaar is.

Een hersteloperatie bij genitale verminking

Vrouwen die in Nederland kiezen voor een hersteloperatie, moeten deze meestal zelf betalen. Alleen verminkingen van het vrouwelijk geslachtsorgaan die ‘in het oog springen’ worden vergoed. Een werkgroep op initiatief van de beroepsgroepen voor gynaecologen en plastisch chirurgen is bezig met een protocol over reconstructieve chirurgie. In een kamerbrief van april 2014 geeft minister Schippers van WVS aan dat, zodra dit protocol is afgerond, zij hersteloperaties van genitale verminkingen onder de zorgwet zal brengen.