Chronische vermoeidheid is een serieus probleem

Iedereen voelt zich wel eens moe. Meestal is dat na een paar nachten goed slapen weer over. Anders is het wanneer de vermoeidheid lang aanhoudt. In Nederland spreekt men na drie maanden van chronische vermoeidheid. Hoewel deze vermoeidheid door iedereen op dezelfde manier wordt ervaren, kunnen de oorzaken heel divers zijn.

De vermoeidheid kan op zichzelf staan, maar kan ook een bijverschijnsel zijn van een ziekte zoals kanker of Parkinson. Gaan de klachten gepaard met andere ongemakken zoals spier-, keel- of hoofdpijn en opgezette klieren, dan kan er sprake zijn van ME / CVS (Myalgische Encephalomyelitis / Chronisch Vermoeidheidssyndroom).

Symptomen van chronische vermoeidheid

Chronische vermoeidheid kan een grote invloed hebben op de kwaliteit van leven, weet professor Julia Newton van Newcastle University. “Veelgehoorde klachten zijn onder meer pijn, slaap, duizelingen bij het opstaan, geheugen- en concentratieproblemen. Die kunnen ertoe leiden dat mensen bijvoorbeeld niet meer kunnen autorijden, maar ook dat ze hun werk of hun studie niet kunnen volhouden.”

Desondanks werd chronische vermoeidheid jarenlang niet echt serieus genomen. “Ik heb patiënten met verschrikkelijke verhalen over hun ervaringen in ziekenhuizen en klinieken”, geeft Newton aan. “Volgens mij heeft dat te maken met het feit dat de ziekte werd gezien als iets dat tussen de oren zat.”

Erkenning voor de vermoeidheidsklachten

Inmiddels is algemeen erkend dat chronische vermoeidheid een serieus probleem is. Newton vertelt dat tegenwoordig steeds duidelijker wordt dat er in veel gevallen een lichamelijke oorzaak is: “Veel mensen met vermoeidheid hebben een lage bloeddruk. Daardoor krijgen hun hart, hersenen en spieren niet voldoende bloed aangevoerd. In het ergste geval kan dat leiden tot black-outs. De meeste mensen hebben echter last van duizelingen bij het opstaan. Hun bloeddruk daalt, het bloed zakt in hun benen en worden ze licht in hun hoofd. In de lichtste vorm krijgen mensen pijn in de spieren. Die ontstaat doordat zuren daar de kans krijgen om zich op te hopen, doordat het bloed er niet goed genoeg doorheen stroomt om ze te kunnen afvoeren.”

Behandeling van chronische vermoeidheid

Bij de behandeling van vermoeidheid werd vaak uitgegaan van de onderliggende ziekte. Tegenwoordig stelt men steeds vaker de chronische vermoeidheid zelf centraal. Een multidisciplinair onderzoekt de aandoening vervolgens: “Beter, omdat vermoeidheid zoveel verschillende oorzaken kan hebben. Op die manier kan vermoeidheid ook veel beter worden herkend en behandeld.”

Die behandeling zorgt vaak niet voor genezing. De medische wetenschap begrijpt nog niet helemaal wat de ziekte veroorzaakt. Dat betekent dat hij ook nog niet te genezen valt, hoewel er testonderzoeken worden uitgevoerd op weg naar medicatie. “Maar we kunnen veel doen om de symptomen op een gestructureerde manier te verbeteren, bijvoorbeeld via het aanpakken van slaapproblemen en de lage bloeddruk. Mijn boodschap is dan ook dat het echt niet nodig is om met serieuze vermoeidheid te moeten leven.”