Onderbuikgevoel 80-jarige is net zo goed als dat van een 18-jarige

Stel, je loopt over straat als er ineens een zwarte schim jouw kant op komt. Je gevoel zegt omkeren, maar moet je hierop vertrouwen? Onderzoekers van de University of Portsmouth veronderstellen van wel. Ons vermogen om gevaar in te schatten is over het algemeen perfect en deze vaardigheid neemt niet af na het achttiende levensjaar.

Het onderzoek is recent gepubliceerd in Europe’s Journal of Psychology.

Gevaren herkennen

De studie werd geleid door dr. Liam Satchell en is de derde die het vermogen bekijkt om agressie in te schatten op verschillende leeftijden. Ze bestudeerden 39 mensen in de leeftijdscategorie van 59-91 jaar en 87 mensen in de leeftijdscategorie van 20 tot 28 jaar.

Voor het onderzoek keken de deelnemers naar een film waarop 9 agressief uitziende mensen getoond werden. Wat bleek? Ondanks hun normale gedrag kon toch het overgrote deel van de participanten (95%) inzien dat ze een bedreiging vormden.

Volgens Satchell kunnen volwassenen ervan uitgaan dat hun onderbuikgevoelens over het algemeen kloppen. Er was geen verschil te zien tussen de verschillende leeftijdsgroepen.

Kinderen minder goede inschatters van gevaar

Satchell: “Wanneer mensen ’s nachts over straat lopen, kunnen ze zich zorgen maken over de dreiging van anderen. Ze passen hier hun gedrag op aan. Er kunnen veel factoren een rol spelen bij dit dreigingsgevoel, zoals geslacht, type geweld en het vermogen zichzelf te kunnen verdedigen.”

Het onderzoek heeft aangetoond dat gevoelens van dreiging en intimidatie betrouwbare indicatoren zijn voor externe gevaren. Deze vaardigheid verbetert gedurende de kindertijd, bereikt zijn hoogtepunt in de volwassenheid en neemt erna niet meer af.

“Volwassenen zijn erg goed in het opsporen van gevaarlijke eigenschappen bij de ander”, aldus Satchell. “Zelfs wanneer we alleen een schaduw zien, kunnen we hier een goede inschatting van maken. Kinderen daarentegen, hebben meer tijd nodig om deze bekwaamheid te ontwikkelen. Samengevat zijn we in staat om externe gevaren aan te voelen zodra we de volwassenheid bereiken.”