Effect milde epileptische aanvallen nader onderzocht
Een team neurowetenschappers onder leiding van Carlos Fitzsimons van de Universiteit van Amsterdam heeft ontdekt dat je het brein kunt beschermen tegen achteruitgang door twee zogenoemde micro-RNA’s, die vrijkomen na een aanval, te blokkeren. Hun werk is verschenen in het tijdschrift Frontiers in Molecular Neuroscience.
Epileptische aanvallen zijn er in allerlei soorten. Zogenaamde convulsieve aanvallen gaan samen met stuiptrekkingen. Van dit type aanvallen is bekend dat ze op termijn je hippocampus beïnvloeden, het hersengebied dat betrokken is bij onder meer je geheugen en ruimtelijk inzicht. Maar niet alle epilepsiepatiënten hebben dit soort aanvallen. Een deel van hen heeft veel mildere aanvallen, zonder stuiptrekkingen. Over het effect van deze milde aanvallen op de hersenen is nog weinig bekend.
Kleine moleculen die celprocessen sturen
Carlos Fitzsimons en zijn team van het UvA Swammerdam Institute for Life Sciences proberen de effecten van zulke milde epileptische aanvallen op het brein op moleculair niveau in kaart te brengen. Dit doen ze in de hoop dat dit ook nieuwe aangrijpingspunten voor medicijnen zal opleveren. De neurowetenschappers richtten zich voor hun huidige onderzoek op twee zogenaamde micro-RNA’s die vaak in de hersenen aanwezig zijn na een epileptische aanval. Micro-RNA’s zijn kleine moleculen die via de beïnvloeding van genen allerlei processen in cellen kunnen sturen.
Gezond brein
Het team ontdekte dat deze twee micro-RNA’s, genaamd miRNA-124 en miRNA-137, meer tot expressie komen na milde epileptische aanvallen en ervoor zorgen dat de hoeveelheid neurale stamcellen slinkt. Deze stamcellen zorgen normaal gesproken voor de aanmaak van nieuwe hersencellen. Zo houden ze je brein gezond. Het slinken van de voorraad neurale stamcellen zal er op termijn toe leiden dat je hippocampus achteruit gaat, en je dus onder meer geheugenproblemen kunt krijgen.
verminderd hersenvolume speelt een rol bij epilepsie
Stamcellen beschermen
De ontdekking van Fitzsimons en zijn team is waardevol, want dit zou betekenen dat je de voorraad neurale stamcellen kunt beschermen door die twee micro-RNA’s onschadelijk te maken. Dat is dan ook precies wat de onderzoekers vervolgens deden. Ze ontwierpen moleculen die heel specifiek aan de twee micro-RNA’s hechten waardoor deze hun functie verliezen. Het blokkeren van deze micro-RNAs bleek inderdaad de neurale stamcellen te beschermen tegen de effecten van de milde epileptische aanvallen.
Dichterbij een medicijn
In potentie hebben Fitzsimons en zijn collega’s hiermee een waardevol nieuw medicijn ontdekt om de hersenen van patiënten met epilepsie te beschermen. Maar voorlopig kan het nog niet voorgeschreven worden. Dat komt vooral door de complexiteit van dit type medicijnen. De techniek van het blokkeren van micro-RNA’s wordt RNA interferentie genoemd. Het is een relatief jonge techniek, die nu zo’n twintig jaar in laboratoria wordt gebruikt. Maar pas onlangs is het eerste medicijn dat gebruik maakt van RNA interferentie goedgekeurd door de Amerikaanse toezichtinstantie voor geneesmiddelen, de FDA. Er zullen nog heel wat stappen nodig zijn om de ontdekking van Fitzsimons om te vormen naar een medicijn dat daadwerkelijk door patiënten kan worden geslikt. Maar het onderzoek laat wel zien dat de techniek van RNA interferentie ook voor epilepsiepatiënten in potentie heel waardevol is.
Bron: UvA
Reactie
Iedereen heeft zo zijn eigen verhaal als het om een ziekte of kwaal gaat. Nu onze reactie gevraagd wordt mbt EPILEPSIEIk, hebben wij wel een heel bijzondere ervaring met epilepsie.Mijn man had, meestal midden in de nacht, flinke abcenses met schokken waarbij ik hem met koude lappen en al pratend bij bewustzijn hield). Dan kon ik hem nog net wat extra Depakine laten innemen zodat het schokken niet erger zou worden". We leefden hiermee. Hij hoefde niet meer terug naar de neuroloog voor controle EEG en eventueel aanpassen van medicijnen en bloedonderzoek : "Want", zo sprak de neuroloog: "Hij moet toch die medicijnen z'n hele leven blijven slikken en zijn toestand is stabiel dus: zo doorgaan"". We besloten toch vrijwilligerswerk in Israël te gaan doen. Er moest een reuze hoeveelheid (voor 3 maanden) medicatie mee met de nodige in Engels en Latijn gestelde tekst+medicatiepaspoort via huisarts en apotheek. Omdat onze werkplek een heel eind lopen was vanuit onze verblijfplaats vergat mijn man overdag regelmatig zijn pillen in te nemen: Inhalen mag niet dus soms nam hij maar 2x in plaats van 4x dgs zijn medicijnen in en voelde zich er steeds beter bij. Hij merkte nog op: "Zou het heerlijke klimaat en de warmte mij goed doen?" Terug naar Nederland met de helft van de pillen nog in onze bagage, zei hij: "Ik wil dit maar een poosje volhouden want ik voel me er veel beter bij: geen gesnurk meer in zijn slaap, geen abcenses.. Hij ging binnen 2 jaren van 1200mgr Depakine chrono/+Carbamazepinum 800mgr per dag langzaam, met halve pilletjes tegelijk terug naar 0 !! Hij heeft geen aanvallen meer gehad. Ook nooit meer een EEG laten maken want die lichtflitsen (ook wanneer de zon tussen kale bomen op de weg schijnt in de winter) triggeren hem wel. (ik zou anderen nooit aanraden zomaar op eigen houtje te stoppen met medicijnen. Ik, zijn vrouw, ben verpleegkundige en kon hem begeleiden! Ook als hij te lang te dicht op de TV of de computer heeft zitten turen lijkt dit wel een soort overprikkeling te geven. we hebben GEEN MEDICIJNEN meer in huis. Het Ketogene dieet schijnt ook behulpzaam te zijn alsmede Omega 3 vetzuren/levertraan. Bloedonderzoek in 2009 naar zijn leverfunctie wees uit dat hij na meer dan 50 jaren medicijngebruik de lever had van een alcoholist (maar raakte geen drank aan) GTI waarden 130 terwijl 60 een gemiddelde is. Onlangs, we zijn nu 10 jaar verder, leverfunctie-bloedonderzoek gehad met een uitslag van GTI 70. Hij gebruikt Mariadistel als plantaardig leverondersteunend middel en multivitaminen en 2000 mgr vit C. BIJ HEM IS GEBLEKEN (dus elke epilepsie is anders!!) dat DE STEEDS HOGER WORDENDE MEDICATIE HEM LANGZAAM VERGIFTIGDE, ZIJN GEHEUGEN VERSTOORDE EN HEM IN EEN ZOMBI VERANDERDE. Op dit moment is hij 85 jaar, kan alleen in de bossen trainen en hoopt deze zomer zonder enig probleem voor de 30e keer de Nijmeegse 4Daagse mee te lopen als één van de 250 wandelaars boven de 80 jaar. gebruikt nergens pillen voor en heeft een bloeddruk van 120/75 terwijl he met al die pillen hartritme stoornis had en plaspillen moest gebruiken. Sterkte voor iedereen die MET aanvallen èn medicijnen moeten leven en nog klachten houden. Wij zien het als een Godswonder dat er bij mijn man geen problemen meer zijn. Vier van onze kinderen hebben in de puberteit (periode van intense hormoonale veranderingen)enige tijd medicatie gebruikt.(( Zo is het ook bij mijn man begonnen maar hij moest maar doorgaan met die pillen.)) Onze kinderen hebben rond hun 20e levensjaar de Depakine kunnen afbouwen, dus er was wel een overgevoeligheid, ook bij hen geweest.
Plaats een opmerking