Medewerker met beperking brengt menselijke maat

Zeker, je moet rekening houden met hun tempo, manier van praten en de hoeveelheid informatie die ze kunnen verwerken. Maar heeft iedereen niet zo z’n eigenaardigheden? En nog veel belangrijker: iedereen is wel ergens goed in. Ook mensen met een verstandelijke beperking. Volgens Jan Fidder, bestuurder bij ’s Heeren Loo, zijn zij een verrijking voor ieder bedrijf.

Stel: ik neem iemand met een beperking aan in mijn bedrijf. Wat voegt hij of zij dan toe?

“Ze introduceren een menselijke maat. In ons werkzame leven spelen we allemaal rollen, welke kunnen afwijken van hoe je thuis bent. Mensen met een beperking zijn vaak meer open en spelen minder een rol. Ongeacht de setting. En dat inspireert. Ik ben ervan overtuigd dat het een positieve twist geeft aan de cultuur in het bedrijf.”

Prachtig die menselijke maat, maar hoe zit het met het werk?

“Dat kan ik het beste illustreren aan de hand van een eigen ervaring. Ik weet nog goed dat bij mijn vorige baan het oud papier werd opgehaald door Louis. En Louis kwam altijd binnen, zelfs als ik aan het vergaderen was. Nu kun je dat als storend ervaren, maar eigenlijk was het altijd een fijne ijsbreker. Een soort natuurlijke pauze tijdens besprekingen. Met een glimlach gingen we verder. En de papierbak was altijd keurig leeg.”

Je hoort wel eens dat Nederland achterloopt op het gebied van arbeidsparticipatie. Wat is daarvan de oorzaak volgens u?

“Koudwatervrees. Dat is het écht. Men ziet een medewerker met een beperking vaak als een blok aan het been, waar je niet meer vanaf komt. En dat is volledig onterecht. Dit wordt namelijk ondervangen door allerlei regels, afspraken en subsidies. Met andere woorden: er is wat mij betreft geen rationele verklaring. Het heeft puur met gevoel te maken.”

Wat kun je als bedrijf doen om die koudwatervrees te doorbreken?

“Goede begeleiding inschakelen. Kijk, een medewerker met een afstand tot de arbeidsmarkt vraagt maximaal maatwerk. Ze hebben een eigen tempo, manier van communiceren en verwerking van informatie. Hun adaptief vermogen is gering. Maar als je je in de persoon verdiept, kom je erachter waar zijn of haar kracht ligt. En daar gaat het om. Zie het als een sociale investering. Ik denk overigens dat de expertise van een jobcoach daarbij zeer bruikbaar is.”

Zit je vast aan een jobcoach, wanneer je een medewerker met een verstandelijke beperking aanneemt?

“Nee, het is juist de bedoeling dat de jobcoach op den duur weer vertrekt. Een jobcoach zorgt voor een match tussen medewerker en bedrijf en begeleidt de inbedding. Zodra er in het bedrijf een steunstructuur is opgezet en het allemaal lekker loopt, verdwijnt de jobcoach naar de achtergrond. Alles is erop gericht de medewerker zo zelfstandig mogelijk te laten functioneren. En dat is echt geen utopie.”

En dan is er nog het VN-verdrag

“Dat zie ik vooral als een uitnodiging voor het bedrijfsleven. Het goede van het verdrag is, dat het op de kaart zet dat we allemaal anders zijn. Sommige mensen vallen nu eenmaal buiten het systeem. Ook voor hen moeten we er zijn, zowel de overheid als het bedrijfsleven. Het verdrag kan daarbij helpen. Maar het moet geen verplichting worden. Je moet er als bedrijf wel achter staan, met hart en ziel. Ik hoop dat bedrijven vanuit die gedachte de uitnodiging aannemen.”