Patiëntenverhaal keeltumor
In 2011 werd bij Bart Verdonk beenmergkanker geconstateerd. Sindsdien volgt hij een lange weg en kreeg hij onder meer te maken met heftige bijwerkingen van de medicatie.
Van de ziekte van Kahler tot keelkanker
Nadat in 2011 de ziekte van Kahler (beenmergkanker) werd vastgesteld, volgde hij een aantal chemokuren en een stamceltransplantatie. “Daarna probeerde ik weer op te krabbelen en dat ging op zich wel goed, totdat ik in oktober 2012 een raar gevoel in mijn mond kreeg. Uit biopten die de KNO-arts nam, bleek dat ik keelkanker had. Dat was een nieuwe primaire tumor.”
Het was de bedoeling om Bart met chemotherapie te behandelen, maar door zijn voorgeschiedenis met de ziekte van Kahler bleek dat niet de beste keuze te zijn. Als alternatief kreeg Bart targeted therapy in combinatie met radiotherapie om de keeltumor aan te pakken.
Bijwerkingen van de therapie
Als bijwerking van de targeted therapie en radiotherapie kreeg Bart al snel slikklachten. Daarnaast verdween zijn smaak. “Dat werd gaandeweg alleen maar erger. Tot op de dag van vandaag is dat gebleven. Ik kan geen vlees eten, mijn voedsel komt terug als ik op een verkeerde manier slik en de smaak is ook niet 100 procent aanwezig.” De zaak verslechterde toen in oktober 2013 een recidief werd geconstateerd. De kanker in de hals was terug, nu met een uitzaaiing naar de top van de rechterlong. “De verdachte plekjes zijn weggehaald. Maar de behandeling is nu verder palliatief en levensverlengend.” Door een mild medicijn is de groei van de keeltumor in ieder geval tot staan gebracht en in de longen is vooralsnog geen nieuwe uitzaaiing gevonden.
Hevige mond- en slikklachten
De mond- en slikklachten waren puur het gevolg van de radiotherapie in combinatie met de targeted therapy. Naast deze symptomen had Bart tijdens de behandeling ook zweertjes in de mond. “Dat is nu weg. Slikken en smaak zijn nog altijd niet goed. En mijn mondopening is kleiner geworden. Ik begrijp waarom destijds voor deze behandeling is gekozen, maar toch. Om deze klachten te verbeteren, heb ik sliktherapie gehad. Dat werkte wel, maar de mond zelf werkt niet mee. Ik heb geen speekselaanmaak meer en moet elke hap eten met water wegspoelen. Aardappels of brood eten lukt niet. Ik ben inmiddels 25 kilo afgevallen.”
De invloed van de keeltumor op Barts kwaliteit van leven
Omdat eten ook een sociale bezigheid is, heeft de keeltumor een heftig effect op Barts kwaliteit van leven. Hoewel hij zich over het algemeen positief opstelt, is een bezoek aan een restaurant met familie en vrienden niet aan hem besteed. “Ik kan me ernstig verslikken en benauwd worden tijdens het eten. Mijn vrouw en ik eten na elkaar, omdat zij mij in de gaten moet houden.” Met hulp van een diëtiste zorgt hij er voor dat hij wel de juiste en voldoende voedingsstoffen binnenkrijgt. Ondanks de palliatieve status houdt hij vertrouwen. “Ik hoop dat ik op een menswaardige manier de ogen mag sluiten. En ik zou nog graag eens een lekkere biefstuk eten”, glimlacht hij.
Bart Verdonk is niet de echte naam van de geïnterviewde.
Wat is jouw ervaring met een keeltumor?
Reactie
Het slikprobleem komt me bekend voor. Ik had mondbodem kanker, mijn tong is nog steeds half gevoelloos/tinteling en een afschuwelijk droge mond. Mijn speekselklieren werken niet meer. Ook de bestraling heeft bij mij (wat de enige optie was naast chemo) de nodige verbranding opgeleverd uitwendig maar ook inwendig, grote blaren onder m'n tong en buiten m'n keel. Dit was echt afzien, inmiddels heb ik weer een prothese met ondertanden, heel erg wennen. Ik was bijna een jaar gewend om met m'n onderlip en tong te kauwen...natuurlijk lukte vlees, vleesbeleg, kaas e d niet. Tijdens de chemo en bestraling had ik een rechtstreekse maagsonde om zodoende genoeg binnen te krijgen. Toch was er binnen no time 20 kg af. Als het goed is ben ik nu vrij v kanker, in nov 2015 een pet-scan gehad waar niets meer op te zien was. Gelukkig heb ik een fijne hobby: sieraden maken, heel ontspannend. Een baantje als telefoniste/receptioniste kan k niet meer uitvoeren, mijn uitspraak is door het hele gebeuren niet meer optimaal. Mijn tong kan ik niet meer ver genoeg uitsteken en bewegen en m'n mond niet genoeg openen. Een grote mond hebben? Ach dat lukt af en toe wel eens hoor (haha) Gelukkig heb ik m'n humor niet verloren naast een stukje v m'n tong en een gezwel van 4,5 cm uit m'n mond. Zo'n vreemde plek om kanker te hebben: in m'n mond! Daar doe je zoveel mee...praten, eten, zingen, slikken, hoesten, drinken, communiceren...een simpel voorbeeld: ik kan geen enveloppe meer dichtlikken met m'n tong, even m'n vinger nat maken gaat niet. Maar voor alles vindt je een oplossing
Plaats een opmerking