Inzicht in de oorzaken van voedselintolerantie en allergie

Voedselintoleranties en allergieën zijn vervelende aandoeningen die patiënten erg kunnen belemmeren in hun dagelijks leven. En nu het aantal in Nederland lijkt toe te nemen, rijst ook de vraag wat ertegen wordt gedaan. Bioloog dr. Ralf Abels vertelt over het verschil tussen voedselintolerantie en allergie, en beschrijft de laboratoriumdiagnostiek waar hij zich mee bezig houdt.

Wat verklaart de toename in zowel interesse in laboratoriumtests als de stijging in allergie en overgevoeligheid?

“Misschien is een verschijnsel van deze tijd en heeft het dus te maken met levensstijl of ontwikkelingen in het milieu. Steeds meer mensen vertonen namelijk voedingsproblemen en allergische verschijnselen waarbij we het verschil moeten maken tussen een echte allergie of overgevoeligheidsreactie.
Heel veel van deze overgevoeligheden die als intolerantie worden beschreven worden door een verhoogde doorlaatbaarheid van de darmen veroorzaakt. Voeding die niet goed verteerd wordt kan dan aan het immuunsysteem blootgesteld worden. Hierdoor ontstaan er overgevoeligheidsreacties.”

Waarom is het zo belangrijk dat mensen zich bij het laboratorium laten testen?

“Ik vind de voedingsklachten die niet direct optreden juist belangrijk om uit te zoeken, dus de langetermijneffecten. Dat zijn bijvoorbeeld laaggradige ontstekingen die heel diverse gezondheidsklachten kunnen veroorzaken. Zo hebben mensen met een reumatoïde artritis, chronisch vermoeidheidssyndroom en prikkelbare darmsyndroom heel veel baat bij het weglaten van voeding die ze niet kunnen verdragen. Maar welke voeding men niet kan verdragen is persoonsgebonden en daarom is een laboratoriumtest juist zo voordelig voor de patiënt.”

Wat gebeurt er met de testresultaten?

“De resultaten gaan naar een behandelaar, of dat nou een arts, natuurgeneeskundige, therapeut of diëtist is. Dan maakt de deskundige voor deze patiënten een gepast voedingsplan. In dit rapport staat dus welke voedingsmiddelen de patiënt kan eten en welke niet, en ook hoelang hij of zij de voedingsmiddelen moet weglaten uit het dieet. Hier wordt altijd confidentieel mee omgegaan.”