Fertiliteitszorg in het buitenland

Bij 1 op de 6 stellen lukt het niet om binnen een jaar zwanger te raken. Wanneer behandelingen die daar – afhankelijk van de diagnose – op volgen niet succesvol blijken, brengt dat Nederlandse stellen er soms toe om alternatieven over de grens te zoeken. Is het raadzaam om in het buitenland een vruchtbaarheidsbehandeling te ondergaan of zijn er juist ook nadelen aan verbonden?

8 jaar wachten of naar Spanje

Van de fertiliteitszorg in Nederland kan worden gezegd dat deze in principe goed is geregeld: er zijn goede standaarden, er wordt professioneel gewerkt en er worden geen onverantwoorde risico’s genomen. Er zijn echter behandelingen die niet binnen onze grenzen worden aangeboden, zoals anonieme eiceldonatie. Eiceldonatie mag in Nederland per definitie niet anoniem: een donor kan na 16 jaar het bericht krijgen dat een kind naar haar op zoek is. Daarbij is de selectie van eiceldonoren streng, om de behandelingen voor alle partijen zo veilig mogelijk te maken. Hierdoor is het aanbod van donoreicellen in Nederland zeer laag. Een wachttijd van 8 jaar is eerder regel dan uitzonderling. In Spanje bijvoorbeeld is de donatie wel anoniem én zijn de wachtlijsten aanzienlijk korter. Zouden we dat anders moeten organiseren? Marjolein Grömminger van Freya (Vereniging voor mensen met vruchtbaarheidsproblemen) ziet het liefst dat mensen niet om die reden naar het buitenland zouden hoeven te gaan: “Het zou mooi zijn wanneer je je hier kunt aanmelden bij een eicelbank en dat er voldoende donoren zijn.” Een kanttekening bij anonieme eiceldonatie heeft ze wel: “Dat moet passen bij je overtuiging, dat je een kind op de wereld zet dat niet de mogelijkheid heeft om zijn of haar wortels te achterhalen.”

Betrouwbaarheid

Er zijn meer redenen om kritisch te zijn op behandelingen in het buitenland. Daar is een groot deel van de klinieken commercieel en worden hoopvolle slagingspercentages getoond. Wat is betrouwbaar en wat niet? Daar is als buitenstaander moeilijk doorheen te prikken. Daarnaast ontbreekt vaak nog de wetenschappelijke onderbouwing of een behandeling echt werkt. Grömminger noemt het toedienen van specifieke medicatie in een ivf-traject als voorbeeld: “Dat zou de innesteling bevorderen. Het is niet wetenschappelijk bewezen dat het werkt maar wanneer je van een lotgenoot hoort dat ze zwanger is geworden na zo’n behandeling, dan heb je toch sneller de behoefte om het zelf ook te proberen.”

Zorgvuldige zoektocht

Ook de fertiliteitszorg in het buitenland kan echter goed zijn en resultaat opleveren. Het advies aan stellen is wel om deze zoektocht weloverwogen af te leggen. Daarin biedt FertilityConsult waardevolle begeleiding: de initiatiefnemers bekijken met elk paar zorgvuldig naar het reeds afgelegde traject en welke eventuele behandelingen binnen of buiten Nederland van meerwaarde zouden kunnen zijn. Welke mogelijkheden zijn er, waar kun je terecht? Deze gynaecologen helpen om door de spreekwoordelijke bomen het bos te zien. “Je moet proberen om er met afstand van die allesoverheersende kinderwens naar te kijken”, adviseert Grömminger. Maar ze vult daarbij aan: “Als je zo graag een kind wilt dan grijp je alle mogelijkheden aan. Een kinderwens gaat heel diep en dan ben je bereid om daar letterlijk en figuurlijk heel ver voor te gaan. Goede begeleiding is daarom cruciaal.”