Vervulde kinderwens in een vruchtbaarheidscentrum

Op haar achttiende liep Rianne van Lowijde een ontsteking in haar geslachtsorganen op, met verklevingen als gevolg. Al van tevoren wisten Rianne en haar man Joep daarom dat het niet eenvoudig zou zijn om zwanger te worden. Twee jaar lang probeerden ze om op een natuurlijke manier zwanger te worden, maar daarna volgde de onvermijdelijke weg naar de huisarts. “Daar heb ik gewoon gezegd dat we een kinderwens hadden en het twee jaar hadden geprobeerd”, vertelt Rianne. Op aanraden van de huisarts deed ze nog een ovulatietest, om te controleren of er sowieso een eisprong was. Toen dat weinig uithaalde, verwees de huisarts Rianne en haar man naar een vruchtbaarheidscentrum.

Ivf

Al tijdens het intakegesprek viel het Rianne op dat de behandelend arts adequaat reageerde op haar verhaal. Een week later was ze terug voor een soort kijkoperatie, waaruit bleek dat haar eileiders voor het grootste deel verstopt waren. Dat betekende: niet onvruchtbaar, wel verminderd vruchtbaar. Omdat het paar al twee jaar en op gezette tijden had geprobeerd zwanger te raken en het niet was gelukt, bood het centrum een ivf-behandeling aan. “Onze kinderwens was dermate groot, dat we het niet naast ons neer konden leggen het hier bij te laten.” De ivf was een steuntje in de rug om te proberen zwanger te worden. En dus gingen Rianne en Joep het traject in. “Eerlijk gezegd voelde dat vrij zakelijk bij ons. Kennelijk was dit wat we moesten doen, we doorliepen het gewoon.”

De benadering in het vruchtbaarheidscentrum

Het personeel in het vruchtbaarheidscentrum toonde zich zeer betrokken en begripvol. De persoonlijke benadering ervaarde Rianne als heel prettig; het voelde niet vreemd om allerlei vragen te stellen en het proces voelde niet zwaar. De gesprekken waren helder en eerlijk, maar nooit zwaarmoedig. Gaandeweg bleek dat voor Rianne van belang, want het gaf haar het gevoel dat ze het aankon en door moest zetten. Want de emoties kwamen natuurlijk toch, toen twee ivf-pogingen op een teleurstelling uitliepen. “Halverwege trok ik het even niet meer, maar door artsen en verpleegkundigen in het centrum werd daar heel begripvol op gereageerd.” Er waren fijne gesprekken, er was tijd. Na die twee pogingen volgde een kleine rustperiode met vakantie. En wie schetst de verbazing van Rianne en Joep: tijdens de vakantie raakte Rianne alsnog op de natuurlijke manier zwanger. De hoofdbehandelaar had volgehouden dat Rianne verminderd vruchtbaar was en dat de natuurlijke manier om zwanger te worden niet onmogelijk was.

Terugkijken

Blij in verwachting kijkt Rianne heel positief terug op het hele proces in het vruchtbaarheidscentrum. Het personeel in het vruchtbaarheidscentrum toonde altijd 100 procent begrip voor elke reactie en situatie. “Ik heb me nooit gerealiseerd wat het is en wat het met je doet. Het is niet makkelijk om na een teleurstelling gemotiveerd te blijven. Maar het is heel mooi dat er voor mensen met een grote kinderwens, die niet op de natuurlijke manier zwanger kunnen worden, toch mogelijkheden zijn.”